durèsa , nf Definitzione
su èssere tostau, nau de unu materiale, de is cosas, misurau coment'e capacidade de no lassare intrare o arrasigare una fortza/pesu; si narat fintzes de sa manera de fàere o de cumprèndhere, de is dificurtades de sa vida
Sinònimos e contràrios
solidesa,
tostíghine,
tostore
Frases
no totu sas predas tenent sa matessi duresa ◊ is pipius ant aprapudhau sa terra e iscobertu comenti est de duresa
2.
ant imparau a pregai po bínciri sa duresa de su coru ◊ fit zente temperada che a s'atarzu pro resistire a sa duresa de su tempus
Tradutziones
Frantzesu
dureté
Ingresu
hardness
Ispagnolu
dureza
Italianu
durézza
Tedescu
Härte,
Härtnäckigkeit.
