iscàssu , agt, nm: scassu Definitzione
chi (o cosa chi) est prus pagu de su giustu, nau siat de pesos o mannàrias e siat de cumportamentos
Sinònimos e contràrios
iscàltzigu,
ischessu,
mancante,
manchile,
menguante
| ctr.
giustu
/
bundhante
Maneras de nàrrere
csn:
a ora iscassa = a disora, a distempus; iscassu de carenale = minoredhu de carena; èssere iscassu de apetitu = chi no tenit ganas, isganiu
Frases
pesu malu mi at fatu, iscassu! ◊ custa cosa est unu chilu iscassu ◊ a boltas li pagat sa faina cun misuras iscassas de ginina (M.Murenu)◊ apo tentu duas muzeres bonas: sa de tres tiat èssere tzertu iscassa! ◊ mi nerint ca seu menti iscassa, ma aturu in su deretu miu! (A.Cocco)
2.
Deus pesat s'iscassu e su zustu ◊ ahi chervedhu iscassu, chi ti disizas su male! ◊ a chie narat s'iscassu lu atendhes: pro su bonu ti afannas e ti ofendhes! ◊ su chi narat sa veridade est odiadu e ammiradu s’iscassu! (A.Puddu)
Ètimu
spn., ctl.
escás
Tradutziones
Frantzesu
insuffisant
Ingresu
short,
inadequate
Ispagnolu
escaso
Italianu
scarso,
insufficiènte
Tedescu
spärlich,
ungenügend.