disorientàre , vrb Definitzione
pèrdere o fàere pèrdere s'orientamentu, is puntos 'cardinales' o necessàrios po su valore chi tenent, de no si connòschere prus inue est, unu, in logu chi no connoschet bene, o de no cumprèndhere in calecuna cosa o chistione introbicada
Sinònimos e contràrios
scioncai
2.
un'iscola istranza nos at disorientadu a su puntu chi tenimus dúbbiu mannu de chie e ite semus
Tradutziones
Frantzesu
désorienter
Ingresu
to disorient
Ispagnolu
desorientar
Italianu
disorientare
Tedescu
desorientieren,
verwirren.
