ferrítu , nm Definitzione
orrugu de ferru piticu, fine; agu de mígia, genia de aina, de ferru o àteru metallu, longhitu e fine, a punta, po fàere tessíngiu a manu (ferritu de fai mígias)
Sinònimos e contràrios
busa,
busoni
Maneras de nàrrere
csn:
fàghere in ferritos = triballare, tèssere sa lana a ferritos (pro fàghere peuncos, gorfos e gai); macarrones de ferritu = fatos a busa, longhitos, fines e istampaos a zisa de canna
3.
titia chi tenzo fritu, no lu poto baliare… macarrones de ferritu ndhe cherio manigare!
Terminologia iscientìfica
ans
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
aiguille à tricoter
Ingresu
tip,
spindle
Ispagnolu
aguja de media
Italianu
ferrétto
Tedescu
kleines Eisen,
Stricknadel,
Häkelnadel.
