cóinu , nm: cóniu,
conu Definitzione
est sa fortza chi faet s'istògomo po caciare: si narat agiummai solu su pl.
Sinònimos e contràrios
bómbitos,
irbútida,
prémidas,
préntios
Maneras de nàrrere
csn:
èssere a conos = a prentos de bómbitu; conos bagantes = irfortzu de bombitare ma chentza catzare nudha
Frases
custa cosa pigat a cóinus fintzas a is prus sanus de istògomu! ◊ e búmbitus e agrónius e iscràmmius e isciarrocus e currúghinus e cónius ◊ peri a cónios, totus fachiant nessi finta de l'assazare ◊ sos ingurdones mànigant torra, si passant sos conos ◊ sa còglia frisca de nuche li at postu sos conos ◊ sorri tua est a cóinus e a dolori de conca ◊ dogna tanti mi benit cóinus!
2.
fit una perca ue essiat unu conu de abba frisca e bundhante
Ètimu
ltn.
conare
Tradutziones
Frantzesu
haut-le cœur,
sursaut
Ingresu
regurgitation
Ispagnolu
arcada,
basca
Italianu
conato di vòmito,
rigùrgito
Tedescu
Brechreiz.
