istronàdu , pps, agt: istronatu, istronau Definitzione de istronare; chi est cun sa mente coment’e illuinada, cunfúndhia Sinònimos e contràrios atambainadu, irbadhinadu, istranitu, sculubiau 2. fint totu istronatos, a ocros a crapas chene ischire su de nàrrere ◊ abbèglio sos ocros istronatu e azicu resesso a cumprènnere inumbe so ◊ sa manada sua a cussu chi dhi tocàt a s'atacai dhu lassàt istronau! Tradutziones Frantzesu étourdi Ingresu stunned Ispagnolu trastornado, confundido Italianu frastornato, stordito Tedescu betäubt.

«« Torra a chircare