disbaratàdu , pps, agt: disbaratau,
disbaritau Definitzione
de disbaratare; nau de ccn., chi faet vida irregulada, totu pigau de is divertimentos, giau a s'isperdítziu, a is vítzios, chi papat chentza régula
Sinònimos e contràrios
irregradu,
isbaratadu,
malechischiau,
scurrégidu
| ctr.
ammodidu,
reguladu
Frases
cussu est disbaratau in su papai
Tradutziones
Frantzesu
débauché,
désordonné
Ingresu
immoral,
disorderly
Ispagnolu
desbaratado,
disipado
Italianu
scostumato,
disordinato
Tedescu
liederlich.