disbaratàdu , pps, agt: disbaratau, disbaritau Definitzione de disbaratare; nau de ccn., chi faet vida irregulada, totu pigau de is divertimentos, giau a s'isperdítziu, a is vítzios, chi papat chentza régula Sinònimos e contràrios irregradu, isbaratadu, malechischiau, scurrégidu | ctr. ammodidu, reguladu Frases cussu est disbaratau in su papai Tradutziones Frantzesu débauché, désordonné Ingresu immoral, disorderly Ispagnolu desbaratado, disipado Italianu scostumato, disordinato Tedescu liederlich.

«« Torra a chircare