disbaratàdu , pps, agt: disbaratau,
disbaritau Definizione
de disbaratare; nau de ccn., chi faet vida irregulada, totu pigau de is divertimentos, giau a s'isperdítziu, a is vítzios, chi papat chentza régula
Sinonimi e contrari
irregradu,
isbaratadu,
malechischiau,
scurrégidu
| ctr.
ammodidu,
reguladu
Frasi
cussu est disbaratau in su papai
Traduzioni
Francese
débauché,
désordonné
Inglese
immoral,
disorderly
Spagnolo
desbaratado,
disipado
Italiano
scostumato,
disordinato
Tedesco
liederlich.