brochète, brochèto , nm Definitzione cumossu de cimentu impastau cun arena, giarra, betau in d-unu mógliu e fatu sicare po fàere muros; foedhandho de paperi, matzu de fòglios, prus che àteru piticos (es. b. de erricias, de assignos o àteru) Frases cussa domo est fata a brochetos ◊ muros a brochetes de tzimentu inghiriabant sa crésia Tradutziones Frantzesu bloc en béton (o aggloméré) Ingresu cement-block Ispagnolu bloque Italianu blocchétto Tedescu Block.

«« Torra a chircare