animàbi , nm, nf: animale,
animali,
arimabi,
arimai Definitzione
css. organísimu chi naschit, creschet e morit, si movet a solu e portat sensos, tenet cumportamentu guvernau totu cun is istintos o sa domadura (e tandho chentza mancu sa libbertade e responsabbilidade), chentza is atuamentos e ne s'immaginatzione de su cristianu (ma po totu s'àteru custu puru est cunsiderau animale); si narat meda po s'àinu e po su margiane; nau a disprétziu, chie faet che is animales, persona de aguantare atesu, de ànimu malu, mala e tonta / min. animaledhu, animebedhu, nf. animaledha (nau prus che àteru lastimandho un'animale); s'animale podet èssere: mascu, fémina, masedu o areste, domau o rude, mannalitzu o de chedha; animali po fai casta = pro parare ratza
Sinònimos e contràrios
fiadu
/
àinu,
grodhe
/
animiniedhu,
miseràbbile
| ctr.
cristianu,
pelsone
Frases
mi apo postu s'animale a missinnantis e… toca! ◊ ant bociu cuss'animebedha, làstima de mallora!…◊ cheret bene che fizas a sas tres animales
2.
pastore, retene sa robba dai sos chenadolzos, no la ponzas in buca a s'animale!
3.
cussu est un'animale, si li cumbinat bochit s'àteru pro nudha
Ètimu
ltn.
animal
Tradutziones
Frantzesu
animal
Ingresu
animal
Ispagnolu
animal
Italianu
animale,
bruto
Tedescu
Tier.