pedronài , vrb: peldonai,
peldonare,
perdonai,
perdonare,
perdonari Definitzione
no fàere contu de un'ofesa, lassare cúrrere unu dannu o un'ofesa chentza si ndhe pagare; fintzes lassare cúrrere unu dépidu, iscusare / arresposta a chie pedit s'alemúsina candho no dhi giaent nudha: a perdonare!, a perdonai! = a iscusare!, a tènnere passiéntzia!
Sinònimos e contràrios
aggrassiare,
annistiare,
paedhare
| ctr.
cundennai
Frases
pro no sighire sàmbene subra a sàmbene los perdonei ◊ Gesusu at perdonadu cudhos chi l'ant martirizadu ◊ peldona a chie mi cheret male! ◊ Deus dh'at a pedronai su própriu! ◊ si fit a perdonare sa mancàntzia no tiat tandho esister sa giustítzia (Caria)
2.
perdonamí chi non soi bennia innantis! ◊ – Lah ca dhui at unu pòbiru! – Eh, naradhu a pedronai!
Ètimu
ltn.
perdonare
Tradutziones
Frantzesu
pardonner,
remettre
Ingresu
to pardon
Ispagnolu
perdonar,
condonar
Italianu
perdonare,
condonare
Tedescu
vergeben,
erlassen.