isconnortàdu , pps, agt: iscunortadu Definitzione de isconnortare; chi no tenet acunnortu; chi ndhe at pérdiu s'isperàntzia Sinònimos e contràrios isarcadu, isporadu / iscréditu 2. sa morte sua nos at lassadu isconnortados ◊ si at postu sas manos in conca, iscunortadu ◊ sa vida passo iscunortada cun sos reziros pro mi annichilare 3. cozubaos vinti chimbe annos, che fudint isconnortaos de tènnere fizos Tradutziones Frantzesu désespéré, abattu, découragé Ingresu discouraged Ispagnolu desanimado, desalentado Italianu sconfortato Tedescu verzagt.

«« Torra a chircare