cannàca , nf: cannanca Definitzione
genia de prendha (de oro, coradhu, pèrela, àteru); tira de tessíngiu a pònnere in su tzugu a is animales po bellesa, genia de ammostos a frores; is nàcaras chi a bortas pendhent asuta de sa barra a crabas e brebès
Sinònimos e contràrios
collana,
crobu 1,
ghetau
/
nàcara
Maneras de nàrrere
csn:
orgiau cannaca = pilloni chi si assimbillat a s'atrapadita ’e terra e portat una cannaca bianca (= orgiali de is cannas?); fai sa cannaca a unu = pònnere sas ganghedhas; cannaca cadenatzada = cannaca a pibionis de òru incadenatzaus; is cannacas de s'orrosàriu = sas postas de sa corona; cannaca de sartitzu = crobu de sartitza
Frases
bestiant de rúgiu, cun su mucadore afroriau e cun sas cannacas de òru ◊ ti emu a fai una cannaca téssia de folla de arrosa ◊ funt cannacas a nuxedhas, a pibionis ◊ dha mudat sa cannaca de òru chi portat trogada in su tzugu
2.
lah, seus in tres: oi ti feus sa cannaca si no torras su dinai!
Terminologia iscientìfica
prd
Ètimu
itl.s
cannacca
Tradutziones
Frantzesu
collier
Ingresu
necklace
Ispagnolu
collar
Italianu
collana
Tedescu
Halskette.
