sconchiài, sconchinài , vrb: isconchinare* Definitzione
mòvere sa conca a cropu (coment'e orruendho ainnanti), fàere isconchiadas, mescamente candho unu tenet sonnu e fintzes apostadamente po nàrrere chi eja o chi nono; istorrare a unu de fàere una cosa
Sinònimos e contràrios
iscabiare,
tzilibbecare,
tzurumbecare
/
scronnoriai
Frases
candu no est de acórdiu abarrat sconchiendi ◊ est a su scónchia scónchia, mortu de sonnu
Tradutziones
Frantzesu
chanceler,
trébucher (de la tête)
Ingresu
to overbalance with one's head
Ispagnolu
cabecear
Italianu
tracollare della tèsta
Tedescu
kippen des Kopfes beim Einnicken.