briàre , vrb: brigai,
brigare Definition
giare unu certu, una briga, nàrrere cosa a unu, pigare a ccn. a tzérrios o cun arrennegu; nàrrere foedhos malos s'unu a s'àteru, tènnere murrúngiu mannu, a boghes e a gherra puru
Synonyms e antonyms
abbetiae,
aciociai,
brigociae,
certai,
ghirtare,
irvapiare,
iscancamurrare,
pabarotare,
trilliare
Sentences
fiant brighendi prima de cummentzai sa riunioni ◊ a briare chin tecus no bi at gustu ◊ cun sos cumpanzos tuos no ti brighes! ◊ sa mama l'at brigadu, a su pitzinnu, ca fit ora meda in ziru ◊ ci babbu e mama mi brigant tegno passiéncia ◊ aiat brigau s'amigu ca dh'aiat lassau solu ◊ murrunzade ma no bos brighedas!◊ brigadas apare si seis cun sa bighina, chi no dha bio prus in domo tua?
2.
dae candho ant brigadu no sunt prus, cussas famíllias, e mancu si faedhant ◊ abbàssiami sas boghes, chi parimus brighendhe!
Surnames and Proverbs
prb:
si unu no cheret duos no brigant
Etymon
itl.
brigare
Translations
French
réprimander,
tancer,
rabrouer,
se disputer,
se quereller
English
to dispute
Spanish
reprochar,
echar la bronca,
pelear
Italian
redarguire,
rimbrottare,
bisticciare,
diverbiare,
litigare
German
ausschelten,
streiten.
