animàbi , nm, nf: animale, animali, arimabi, arimai Definitzione css. organísimu chi naschit, creschet e morit, si movet a solu e portat sensos, tenet cumportamentu guvernau totu cun is istintos o sa domadura (e tandho chentza mancu sa libbertade e responsabbilidade), chentza is atuamentos e ne s'immaginatzione de su cristianu (ma po totu s'àteru custu puru est cunsiderau animale); si narat meda po s'àinu e po su margiane; nau a disprétziu, chie faet che is animales, persona de aguantare atesu, de ànimu malu, mala e tonta / min. animaledhu, animebedhu, nf. animaledha (nau prus che àteru lastimandho un'animale); s'animale podet èssere: mascu, fémina, masedu o areste, domau o rude, mannalitzu o de chedha; animali po fai casta = pro parare ratza Sinònimos e contràrios fiadu / àinu, grodhe / animiniedhu, miseràbbile | ctr. cristianu, pelsone Frases mi apo postu s'animale a missinnantis e… toca! ◊ ant bociu cuss'animebedha, làstima de mallora!…◊ cheret bene che fizas a sas tres animales 2. pastore, retene sa robba dai sos chenadolzos, no la ponzas in buca a s'animale! 3. cussu est un'animale, si li cumbinat bochit s'àteru pro nudha Ètimu ltn. animal Tradutziones Frantzesu animal Ingresu animal Ispagnolu animal Italianu animale, bruto Tedescu Tier.

«« Torra a chircare