arramaciài , vrb: arremaciae,
arremaciai,
arremaciare,
arremaciari,
remaciai Definitzione
pònnere e acropare su ribbrone o àteru (puntu de metallu, púncia) po dhi fàere sa conca o alladiare sa punta a manera chi no ndh'essat e mantèngiat; nau in cobertantza, arrespòndhere a unu a manera de dhu fàere furriare de su chi bolet
Sinònimos e contràrios
arrabronai,
arrecioare,
arremazare,
rebbaire
/
dòrchere,
indugi
2.
as agatau s'ora de no ti podi arrespundi e no ti podi arramaciai! ◊ faidí onori e cracadhi sa manu, faimidhu arremaciai!
Ètimu
spn.
remachar
Tradutziones
Frantzesu
river
Ingresu
to clinch
Ispagnolu
remachar
Italianu
ribadire
Tedescu
nieten.
