arroína , nf, nm: arroinu,
arruina,
arruinu,
arrúnia,
orroina Definitzione
s'óssidu de su ferru, ossígenu cun ferru; nau in cobertantza, murrúngiu, disacórdiu tra personas; genia de maladia, coment'e orruina, chi ponet a is matas, a sa fògia de su trigu
Sinònimos e contràrios
arruíngiu,
arrúngia 1,
orrúngiu
/
bria,
disacórdiu
Frases
s'arruina de is acious ◊ su ferru si dh'at papau s'arroina
2.
a mimi pagu gei mi nd'importat de is arruíngius insoru!
Sambenados e Provèrbios
prb:
gortedhu chi segat non ponit arrúnia
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
rouille
Ingresu
rust
Ispagnolu
herrumbre
Italianu
rùggine
Tedescu
Rost.