banàu , nm: baranu,
benau,
beranu,
branu 1,
veranu Definitzione
una de is bàtoro istagiones, sa chi cumènciat su bintiunu de martzu e acabbat su binti de làmpadas (in s'emisfériu nord), pensau sèmpere coment'e su méngius tempus de s'annu; in cobertantza, gioventude
Sinònimos e contràrios
berania
Maneras de nàrrere
csn:
est intrendhe, essindhe, su beranu = su beranu est benendi, andendisindi; beranu de abba, de fritu, de bentu, de sicore; beranu mannu = intradu de meda, in maju
Frases
s'acuardenti est bella in ierru e in istadi, atóngiu e benau ◊ oi est sa primu dí de banau ◊ fit in beranu, un'istaxone bella, ma in sos muros bei fit sa lana!
2.
candho fist in sa menzus gioventura fis bella cantu est bellu su beranu (P.Sulis)
Sambenados e Provèrbios
prb:
s'àinu si abbizat su beranu apustis chi est passau
Terminologia iscientìfica
tpc
Ètimu
ltn.
*veranum
Tradutziones
Frantzesu
printemps
Ingresu
spring
Ispagnolu
primavera
Italianu
primavèra
Tedescu
Frühling,
Lenz.