bastàsciu , nm, agt: bastassu, bastràsciu Definitzione ómine chi leat càrrigos mannos, a carrigare o iscarrigare; chi est de modos pagu bellos, pagu educaos: si narat prus che àteru a disprétziu; in su cuadhu armau, biga maista Sinònimos e contràrios carriàgiu, ilgarrighinu, iscolletinu / maleducadu Frases apu fatu dógnia arti bella e maba, fintzas su bastràsciu ◊ inveci de tzerriai unu bastràsciu benis tui a ndi portai su bagàgliu 2. is piciocus de immoi funt totus bastràscius: centu féminas bint e centu ndi disígiant Ètimu ctl. bastax Tradutziones Frantzesu porteur, débardeur Ingresu porter, boor Ispagnolu mozo, maletero Italianu facchino Tedescu Träger, Dienstmann, Träger.

«« Torra a chircare