bastiméntu , nm Definitzione genia de nave; in is paragones, cosa manna meda, ispantosa; genia de petzu o biga (su múzulu) a ue si apicat una campana Sinònimos e contràrios nabiu, nae 1 Maneras de nàrrere csn: betare, ghetai unu b. in mare = pònnere in mare sa nave apustis fata; andhare, tucare, partiri a b. = cun su bastimentu Frases pro mene, mi soe assustrau tantu chi no bi torro a colare in bastimentu ◊ peri sas undhas ispumosas ispinghiant su bastimentu cun atza e fide ◊ funt partius a bastimentu 2. fit una pitzoca rica che bastimentu prenu Sambenados e Provèrbios prb: chini tenit bastimentu tenit pensamentu Ètimu itl. bastimento.
bastiméntu 1 , nm Definitzione
sa parte prus importante de un'apertura o fintzes de àteru), sa chi aguantat totu
Sinònimos e contràrios
cembrana,
imbastimentu
Frases
su bastimentu de una fentana, de una serra (aina)
Terminologia iscientìfica
fst
Ètimu
ctl.
bastiment
Tradutziones
Frantzesu
châssis
Ingresu
frame
Ispagnolu
marco
Italianu
telàio,
intelaiatura
Tedescu
Rahmen.