bastàsciu , nm, agt: bastassu,
bastràsciu Definitzione
ómine chi leat càrrigos mannos, a carrigare o iscarrigare; chi est de modos pagu bellos, pagu educaos: si narat prus che àteru a disprétziu; in su cuadhu armau, biga maista
Sinònimos e contràrios
carriàgiu,
ilgarrighinu,
iscolletinu
/
maleducadu
Frases
apu fatu dógnia arti bella e maba, fintzas su bastràsciu ◊ inveci de tzerriai unu bastràsciu benis tui a ndi portai su bagàgliu
2.
is piciocus de immoi funt totus bastràscius: centu féminas bint e centu ndi disígiant
Ètimu
ctl.
bastax
Tradutziones
Frantzesu
porteur,
débardeur
Ingresu
porter,
boor
Ispagnolu
mozo,
maletero
Italianu
facchino
Tedescu
Träger,
Dienstmann,
Träger.
