bestràle , nf: biltrale,
bistrale,
estrale,
istrale Definitzione
aina manna, po segare o isperrare linna, a lama a forma de triàngulu cun s'ogu in d-una punta, ue intrat sa màniga de pigare prus che àteru cun ambas manos / min. bistraledha, iltradizona, istrazone; is partes de una bestrale: ogru (sa codocra), ata (o frama), mamidha (su bicu de sa frama a s'ala de sa màniga); bistrale pichina = zenia de b. chi zughet sa frama prus longa, azummai totu de un'andhare de largúria e coment'e unchinada a sa bandha de sa màniga
Sinònimos e contràrios
àscia 1,
destrale*,
fistrale,
ghistrale,
segura
Maneras de nàrrere
csn:
tochedhare a b. = iscúdiri (seghendi) cun sa seguri; intrare bistrale a un'àrbure = segaindedha; èssere fatu a bistrale = a sa grussera, èssere de maneras pagu fines, fatu a càvana
Frases
chi'est afrituridu benit cun bistrale e ti tzochedhat dogni tantu ◊ armados de serrones e bistrales sunt arrivados sos continentales in custos buscos pro fàghere isegu (C.Longu)
2.
fit tzilimbecandhe, su sonnu li fit falandhe che bistrale (Q.Falchi)
Sambenados e Provèrbios
smb:
(Fistrale)
Terminologia iscientìfica
ans
Tradutziones
Frantzesu
cognée,
hache
Ingresu
axe
Ispagnolu
hacha
Italianu
scure
Tedescu
Beil,
Axt.
