bolàntigu , agt: bolàticu, volàticu Definitzione nau de cosa chi no est firma, chi movet, chi est istacada (sugeta a bolare, a che dha leare su bentu), pagu segura; fintzes chi podet capitare, a bortas, o chi est a sola, chi dhue ndh'at o si ndhe agatat calecuna sola; nau de unu, chi càmbiat muta, umore de unu mamentu a s'àteru Sinònimos e contràrios abbentaditu, bolantizu / iscàbulu / foravia Maneras de nàrrere csn: raighina b. = arréxini chi essit in artu, me in su truncu o is nais de unas cantu matas; otadas bolàntigas = iscàbulas, chi no sunt parte de carchi cantone; bistiri bolàticu = largu, chi pigat bentu meda; a dies bolàntigas = a candu ei e a candu no Frases a bias mi biso dai artu falendhe cun su corpus bolàntigu e isortu ◊ cussos pabilos gai, bolàntigos, cherent collidos ca los perdimus 2. sas boltas bolàntigas chi li colaiat acurtzu si l'abbaidaiat cun ojos de ispera, a sa picioca ◊ tevimos fàghere dogni die su chi creimos e no a dies bolàntigas ◊ in cussas trempas bi aiat unu nuraghe bolàntigu Tradutziones Frantzesu volant, irrégulier Ingresu occasional, movable Ispagnolu volador, discontinuo Italianu volante, saltuàrio Tedescu beweglich, unregelmäßig.

«« Torra a chircare