cucuràle, cucuràli , nm Definitzione
sa sedha de sa conca e fintzes montigu, cúcuru de monte; cosa chi si ponet a usu de cabitzale, o a sa parte de conca, acanta; cosa modhe fata a tedile de pònnere in cúcuru po pigare pesu; sa conca de su fusu de filare, sa pedrighedha istampada chi si dhue ponet; s'istampu (o bentosa) chi si faet in su cúcuru de su forru
Sinònimos e contràrios
cucurile,
cugurútzulu
/
monticru
/
cabita
/
cócura,
furriedhu,
furtiedhu,
irotu,
lódiru,
múscula,
ruédhula,
rueledha,
ruella,
vertichedhu
Frases
sos sordatos ant postu sas tendhas a intundhu de unu cucurale ◊ cuatru cucuralis de su Gennargentu passant is 1800 metrus
2.
corcadu, s'erva li faghiat de modhitza e su bàtile de s'àinu a cucurale ◊ sa robba, su note, ponedila a cucurale: mira chi giughes fatu su matzone!
Terminologia iscientìfica
crn
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
sommet,
calotte
Ingresu
crown,
top
Ispagnolu
cumbre (f)
Italianu
cocùzzolo
Tedescu
Gipfel,
Scheitel.
