eremídu , pps, agt Definitzione de eremire; nau de su logu, chi est totu abbandhonau, lassau a su chi dhue bolet crèschere Sinònimos e contràrios arimitu, irbandhonadu 2. est unu buscu eremidu ◊ s'oriolu de si agatare solu solu in cussa bidha eremida ndhe li carreit su disisperu Tradutziones Frantzesu sauvage Ingresu wild Ispagnolu yermo Italianu selvàggio Tedescu wild.

«« Torra a chircare