eremídu , pps, agt Definitzione
de eremire; nau de su logu, chi est totu abbandhonau, lassau a su chi dhue bolet crèschere
Sinònimos e contràrios
arimitu,
irbandhonadu
2.
est unu buscu eremidu ◊ s'oriolu de si agatare solu solu in cussa bidha eremida ndhe li carreit su disisperu
Tradutziones
Frantzesu
sauvage
Ingresu
wild
Ispagnolu
yermo
Italianu
selvàggio
Tedescu
wild.