ghilòne , nm: ghiroe,
ghirone,
ghironi Definitzione
s'oru in is coas de sa gunnedha; pinniga manna chi de chintzu calat a coas, in sa gunnedha de unos cantu costúmenes (ma nau fintzes in cobertantza po cosa mala a cumprèndhere, unu pagu cuada); foedhandho de istradas, errios o àteru deasi, furriada manna, badhe istrinta, a canale
Sinònimos e contràrios
poja,
rodeu
/
camedhu,
gajone
/
furriada
2.
dae chitu li falabat sa túnica iscura de furesi a ghirones ◊ abbarro in intro de suspos chi parent pranos e chene ghirones mentras chi sunt a medas pizas (M.Columbu)
Sambenados e Provèrbios
smb:
Ghironi
Ètimu
srdn.
Tradutziones
Frantzesu
soufflet (cout.)
Ingresu
gusset
Ispagnolu
nesga
Italianu
gheróne
Tedescu
Zipfel,
Pliseefalt.