giúge , nm: giugi,
zuze Definitzione
magistrau chi in is dibbatimentos betat sa senténtzia averguandho is acusas e is curpas, su trotu e s’arrexone cunforma a is leis e betat sa pena istabbilia
Sinònimos e contràrios
giudicadore,
giuighe
Terminologia iscientìfica
prf
Ètimu
ctl.
jutje
Tradutziones
Frantzesu
juge
Ingresu
judge
Ispagnolu
juez
Italianu
giúdice
Tedescu
Richter.