giuíghe , nm: zuiche Definitzione magistrau chi in is dibbatimentos betat sa senténtzia averguandho is acusas e is curpas, su trotu e s'arrexone cunforma a is leis e betat sa pena istabbilia; candho sa Sardigna fut indipendhente, fut su magistrau supremu, s’autoridade prus arta de su Logu o istadu in is bàtoro regnos sardos (Càlari, Arborea, Torres e Gallura) Sinònimos e contràrios giuge, zúdiche* Frases Tue in su chelu sedes a sa dresta de su Babbu Eternu e torras a bènnere in sa terra giuighe de bonos e malos Terminologia iscientìfica prf.

«« Torra a chircare