giúge , nm: giugi, zuze Definitzione magistrau chi in is dibbatimentos betat sa senténtzia averguandho is acusas e is curpas, su trotu e s’arrexone cunforma a is leis e betat sa pena istabbilia Sinònimos e contràrios giudicadore, giuighe Terminologia iscientìfica prf Ètimu ctl. jutje Tradutziones Frantzesu juge Ingresu judge Ispagnolu juez Italianu giúdice Tedescu Richter.

«« Torra a chircare