impósitu , nm Definitzione manera de fàere de unu logu, cosa chi si costumat; cosa chi si narat a un'àteru po chi iscat méngius comente fàere, nàrrere o àteru, o fintzes solu po chi dha fatzat, coment'e un'órdine, un'óbbrigu; fintzes meledu, acucada Sinònimos e contràrios costuma, usàntzia / consígiu, imposta Maneras de nàrrere csn: malus impósitus = abbitúdines malas; dare bonos impósitos = donai contzillus bonus Frases dai sos malos impósitos benit sa revolutzione ◊ in domo bi fit s'impósitu chi si deviant imparare sas fainas ◊ c'est s'impósitu de non abèrriri is ventanas de domu po cantu durat su lutu ◊ una fémina iat negau s'impósitu a su pobidhu e su préide dh'iat nau: No si negat s'impósitu a su matrimóniu! Ètimu ltne. impositum Tradutziones Frantzesu coutume, usage, conseil Ingresu custom, hint Ispagnolu costumbre, sugerencia Italianu usanza, suggeriménto Tedescu Sitte, Ratschlag.

«« Torra a chircare