isconnortàdu , pps, agt: iscunortadu Definitzione
de isconnortare; chi no tenet acunnortu; chi ndhe at pérdiu s'isperàntzia
Sinònimos e contràrios
isarcadu,
isporadu
/
iscréditu
2.
sa morte sua nos at lassadu isconnortados ◊ si at postu sas manos in conca, iscunortadu ◊ sa vida passo iscunortada cun sos reziros pro mi annichilare
3.
cozubaos vinti chimbe annos, che fudint isconnortaos de tènnere fizos
Tradutziones
Frantzesu
désespéré,
abattu,
découragé
Ingresu
discouraged
Ispagnolu
desanimado,
desalentado
Italianu
sconfortato
Tedescu
verzagt.