iscuncórdia , nf Definitzione
su èssere iscuncordu, nau de gente o de cosas (fintzes de aina po sonare), su no torrare paris / essiri a i. = segare s'acordu; èssiri a i. = a iscórriu, in malas
Sinònimos e contràrios
disacórdiu,
scórriu
| ctr.
cuncódria
Tradutziones
Frantzesu
discordance
Ingresu
dissonance,
discordance
Ispagnolu
disonancia,
desacuerdo
Italianu
dissonanza
Tedescu
Unstimmigkeit.