isórdulu , nm Definitzione su isordulare, betare apare, pònnere totu a s'afaiu, su èssere o istare totu s'afaiu de is cosas Sinònimos e contràrios algadaria, disórdine, impródhiu, maciamurru, milciamuredhu, trobodhu | ctr. cunseltu, remonimentu Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu désordre Ingresu disorder Ispagnolu desorden Italianu disórdine Tedescu Unordnung.

«« Torra a chircare