isórdulu , nm Definitzione
su isordulare, betare apare, pònnere totu a s'afaiu, su èssere o istare totu s'afaiu de is cosas
Sinònimos e contràrios
algadaria,
disórdine,
impródhiu,
maciamurru,
milciamuredhu,
trobodhu
| ctr.
cunseltu,
remonimentu
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
désordre
Ingresu
disorder
Ispagnolu
desorden
Italianu
disórdine
Tedescu
Unordnung.