marríu , agt Definitzione
chi istat male de prupas, làngiu fintzes meda; nau de unu terrenu, chi est annigrinu o de pagu sustàntzia / èssiri m. in candela, che tzinniga = sicu che linna, romasu cadidu; marriu a fessu [afésiu]= totu pedhe e ossos
Sinònimos e contràrios
acarestiatu,
afésiu,
finigosu,
lagnu,
mabagrabiu,
scalarxiu,
scariatzu,
surgiu 1,
suspiu
| ctr.
rassu
Frases
de annomíngiu dhi nant "Fustigu" ca est marriu in candela ◊ portat sa faci marrida ma diaici marrida chi assimbillat prus a una coga chi no a genti de custu mundu ◊ est una tzia bècia bècia e marria marria
2.
su piciochedhu fiat grogu che sa cera, non s'iscièt ita tenera e fut torrau marriu a fessu (A.Simbula)
Ètimu
spn.
marrido
Tradutziones
Frantzesu
pâle,
émacié,
hâve
Ingresu
wan
Ispagnolu
demacrado
Italianu
smunto
Tedescu
abgezehrt,
abgemagert,
mager.
