rumbicàre , vrb Definitzione
arrespòndhere, in su chistionu, a su chi narat unu, ma mescamente refatzare calecuna cosa, arregodare a unu coment'e a briga, a impróveru (ca no ndhe at fatu contu), su bene chi dhi ant fatu
Sinònimos e contràrios
afrontai,
agiostrare,
atzuridare,
cadojare,
iscamurriare
Frases
s'àteru in lestresa rumbichesit a totu su chi s'ómine li nesit
Ètimu
itl.
rimbeccare
Tradutziones
Frantzesu
jeter à la figure (fam.)
Ingresu
to fling in s.o. face
Ispagnolu
reprochar,
echar en cara
Italianu
rinfacciare
Tedescu
vorhalten.