strúnciu 1 , nm: istrónciu*,
(strun-ci-u) Definitzione
su strunciai, disalabai o dispretziai una fata, un'idea, una manera de fàere
Sinònimos e contràrios
bria,
certu,
frustatzada,
istratallada,
isvrúdhiu
/
cdh. riproa
Frases
ajaja e ajaju andant de acórdiu meda: no dhus apu bius mai fendisí unu strúnciu ◊ su mairu dha pigat a strúncius e a cérrius ◊ mairu e mullei funt sempri a mússius e a strúncius!
Tradutziones
Frantzesu
blâme,
désapprobation,
réprimande
Ingresu
disapproval,
scolding,
blame
Ispagnolu
desaprobación,
reproche,
rapapolvo
Italianu
biàsimo,
disapprovazióne,
sgridata,
rampógna
Tedescu
Tadel,
Mißbilligung,
Schelte,
Verweis.