tontonàe, tontonài, tontonàre , vrb Definitzione
andhare a tòntonos, a su tàmbula tàmbula, coment'e orruendho candho a una parte candho a s'àtera, chentza arrennèscere a istare prantaos, comente faet un'imbriagu o unu pigau a illuinamentu, a sonnu (e si narat fintzes de sa possibbilidade de ibballiare, de fàere fartas, po farta de seguresa in su fàere); nau de apertura, serrare unu pagu, o de trastu a incrubau, pèndhere unu pagu a una parte / tontonare un'àrbure = saidare, sachedhare, tzantzigare
Sinònimos e contràrios
bambulai,
istantonai,
istontorrinare,
stombi,
tambulare,
tòmbere
/
ingalenare
/
imbarare
Frases
cussu est grai, antzianu meda, si bit ca at tontonau e arrutu est ◊ a tie ti tòntonat su pede! ◊ mi soe tontonadu ca tenio sonnu
2.
tontonanci sa porta, no passit cussa carroga mala! ◊ tontonancedha cussa fentana, ca nc'est currenti!
3.
sa mesa tòntonat
Sambenados e Provèrbios
prb:
sa mata prus arta ist sa primu a tontonae
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
chanceler
Ingresu
to totter
Ispagnolu
tambalearse
Italianu
barcollare,
vacillare,
traballare
Tedescu
schwanken,
taumeln.