dègo , prn: deo, dèu Definizione foedhu chi si narat in parte de su númene de una prima persona: s'impreat prus che àteru (ma no sèmpere cun bisóngiu) po inditare chie faet s'atzione de su vrb. / cun deo, cun dèu = cun megus; che deo = che a mie Sinonimi e contrari ceo, ego, eju Frasi deo no isco proite faghes gai! ◊ deo, no tue, apo fatu custu triballu! ◊ cussa cosa dha fatzu dèu! 2. parit chi is cosas siant morendi cun dèu ◊ restat cun deo s'antiga tristura ◊ si fint istadas che deo no si fint avilidas ◊ isse no est coment'e deo ◊ isse est piús faularzu chi no deo!◊ fai cument'e dèu! Etimo ltn. ego Traduzioni Francese je, moi Inglese I Spagnolo yo Italiano io Tedesco ich.

«« Cerca di nuovo