cèo , prn: geo, zeo Definizione prn. de prima persona sing. (is formas geo e zeo candho si agatant apustis de vocales che fúrriant sa cunsonante de cuménciu a /j/: ma a logos essint 'indipendhentes' e narant Jeo fintzes a solu, ma tocat a regularizare s'iscritura g–, z–) Sinonimi e contrari dego*, ego Frasi a nois Budhusoinos in sa Costera nos narant sos "Ceinos" ca namus "ceo"! Traduzioni Francese je, moi Inglese I Spagnolo yo Italiano io Tedesco ich.

dègo , prn: deo, dèu Definizione foedhu chi si narat in parte de su númene de una prima persona: s'impreat prus che àteru (ma no sèmpere cun bisóngiu) po inditare chie faet s'atzione de su vrb. / cun deo, cun dèu = cun megus; che deo = che a mie Sinonimi e contrari ceo, ego, eju Frasi deo no isco proite faghes gai! ◊ deo, no tue, apo fatu custu triballu! ◊ cussa cosa dha fatzu dèu! 2. parit chi is cosas siant morendi cun dèu ◊ restat cun deo s'antiga tristura ◊ si fint istadas che deo no si fint avilidas ◊ isse no est coment'e deo ◊ isse est piús faularzu chi no deo!◊ fai cument'e dèu! Etimo ltn. ego Traduzioni Francese je, moi Inglese I Spagnolo yo Italiano io Tedesco ich.

«« Cerca di nuovo