delicàdu , agt: delicau,
dibicau,
dilicadu,
dilicau Definizione
nau de cosa fine, chi bàliat pagu, chi est de pagu agguantu, chi est fàcile meda a si segare, a si guastare, a fàere dannu; nau de unu o de una manera de fàere, chi giaet atentu a no ofèndhere, a usare arrespetu, a no fàere male
Sinonimi e contrari
dílicu
/
cdh. dilicatu
| ctr.
folte,
grussu
/
grosseri
Modi di dire
csn:
delicau che turudha móssia (nadu a befe) = chi no bollit èssiri tocau po nudha, delicau a tropu; delicau che mardi iscorrovendu mamaderras = chentza grabbu perunu; dilicau che su càlixi = díligu meda, suzetu a si segare
Frasi
s'arti de su braberi est dibicada ◊ mabagràbiu, dibicau che turudha ses! ◊ isterzu de bidru fine si leat abbellu ca est delicadu e si podet segare
2.
delicau, su mússiu… in dus mússius si dh'at papada cudha mela! ◊ za est delicada… no faghet a li nàrrere nudha chi si la leat deretu!
Etimo
ltn.
delicatus
Traduzioni
Francese
délicat,
sensible
Inglese
delicate,
sensitive
Spagnolo
delicado,
sensible
Italiano
delicato,
sensíbile
Tedesco
zart.