delicàdu , agt: delicau, dibicau, dilicadu, dilicau Definizione nau de cosa fine, chi bàliat pagu, chi est de pagu agguantu, chi est fàcile meda a si segare, a si guastare, a fàere dannu; nau de unu o de una manera de fàere, chi giaet atentu a no ofèndhere, a usare arrespetu, a no fàere male Sinonimi e contrari dílicu / cdh. dilicatu | ctr. folte, grussu / grosseri Modi di dire csn: delicau che turudha móssia (nadu a befe) = chi no bollit èssiri tocau po nudha, delicau a tropu; delicau che mardi iscorrovendu mamaderras = chentza grabbu perunu; dilicau che su càlixi = díligu meda, suzetu a si segare Frasi s'arti de su braberi est dibicada ◊ mabagràbiu, dibicau che turudha ses! ◊ isterzu de bidru fine si leat abbellu ca est delicadu e si podet segare 2. delicau, su mússiu… in dus mússius si dh'at papada cudha mela! ◊ za est delicada… no faghet a li nàrrere nudha chi si la leat deretu! Etimo ltn. delicatus Traduzioni Francese délicat, sensible Inglese delicate, sensitive Spagnolo delicado, sensible Italiano delicato, sensíbile Tedesco zart.

«« Cerca di nuovo