distrúbbu , nm: distulbu,
disturbu Definizione
cosa chi irbiat, istrobbat, faet pèrdere tempus, giaet ifadu; cosa prus grave, dannu, male
Sinonimi e contrari
ilbiu,
isdrobbu
/
gastu 1,
iscóntriu,
istragu
Frasi
no bos ledas disturbu: setzide, za mi arranzo a sa sola!
2.
at tentu disturbu e fintzas a su dutore ant avisadu
Traduzioni
Francese
dérangement
Inglese
trouble
Spagnolo
molestia
Italiano
disturbo
Tedesco
Störung,
Beschwerde.