iscóntriu , nm: scóntriu Definizione su iscontriare, su èssere a iscórriu, in disacórdiu; su èssere iscontriosu, de paga passiéntzia; istrobbu mannu, iscónciu, guastu, dannu Sinonimi e contrari atapada, dannu, guastu, iscontriadura / certu, iscórriu 2. a betzesa babbai si fit fatu piús bàsciu e ancujadu, ma sempre pienu de pore e de iscóntriu no paliaiat mancu sos nebodes (P.Gaias) 3. ndhe ant tentu de iscóntrios sos bighinos: chie est essidu fora de pare, chie ch'est mortu…◊ aiat ischirriadu sa die ca fit siguru chi fit chena iscóntriu Etimo srd. Traduzioni Francese impatience, intolérance, divergence Inglese intolerance, disagreement Spagnolo intolerancia Italiano insofferènza, divergènza Tedesco Unduldsamkeit, Unstimmigkeit, Uneinigkeit.

«« Cerca di nuovo