manicàre , vrb: manigare Definizione pigare e pònnere in buca, matzigare e ingurtire su papare o css. àteru alimentu de fàere a matzigadura; si narat fintzes in su sensu de ispaciare calecuna cosa a fortza de dh'impreare, distrúere, de bochíere; nau in cobertantza, pinnigare dinare púbblicu aprofitandhosindhe; giogandho a dama, bínchere pedina o dama a su cumpàngiu; fintzes fàere a iscrafíngiu Sinonimi e contrari cossumire, mandhicare, papae | ctr. geunare Modi di dire csn: fàghere a manigare = coxinai; bogare a manigare = pònniri cosa in mesa po papai; - E coment'istades? - Za nos ndhe manigamus! = gei istaus bèni Frasi bogàdeli a manigare a s'istranzu! ◊ no coizat nudha: sas predas de su caminu chi si mànighet! ◊ zente de bonugoro: comente mi ant bidu, deretu mi ant bogadu a manigare ◊ ponide a manigare ca est mesudie! 2. su ruinzu si mànigat su ferru ◊ cussos animaledhos fora si los est manighendhe su fritu Cognomi e Proverbi prb: chie no est bonu manighendhe no est bonu tribagliendhe Traduzioni Francese manger, ronger, prendre Inglese to eat, to consume Spagnolo comer Italiano mangiare, corródere Tedesco essen (uomo), fressen (animale), abnutzen, durchbringen.

«« Cerca di nuovo