arràmbu , nm, avb: arrumbu Definizione
logu o cosa a ue si arrimare; persona chi podet giare un’agiudu, èssere de agiudu; su si arrumbare o imbarare / èssere arrumbu apare = acurtzu, acanta s'unu a s'àteru
Sinonimi e contrari
apógiu,
armaderi,
arrimaderu,
arrimu,
imbaradorju
Frasi
si est su ch'ispero logu asseliadu, mi cuntento de s'arrumbu (G.Marras)◊ si est cojada cun Bodale: a l'at àpidu s'arrumbu, unu prus póveru de issa!…◊ unu giòvanu gai a génneru fit un'arrumbu pro sa domo ◊ no mi podes nàrrere chi apo chircadu arrumbos de cumbéniu: mi so arrangiadu deo!
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
appui
Inglese
support
Spagnolo
apoyo,
arrimo
Italiano
appòggio,
sostégno
Tedesco
Stütze.
arrimadéru , nm Definizione
logu inue si arrimare, si imbarare, si apartare
Sinonimi e contrari
apozadorzu,
armaderi,
arrambu,
arrimu,
imbaradorju
/
apógiu
Etimo
spn.
Traduzioni
Francese
appui
Inglese
support
Spagnolo
arrimadero,
apoyo
Italiano
appòggio,
sostégno
Tedesco
Stütze.