rútu , pps, agt: arrutu,
orrutu Definizione
de rúchere, rúere; chi est in terra; fintzes chi est arrimau malàidu
Sinonimi e contrari
| ctr.
ficadu,
istantàrgiu,
ritzu
2.
cantu fit longu fit ladu, rutu a un'ala ◊ o bisos de sa mia gioventura, rutos a terra che fozas sicadas! ◊ in sas àrbures rutas totus bi faghent linna
Etimo
ltn.
rutus + ruptus
Traduzioni
Francese
tombé
Inglese
collapsed
Spagnolo
caído
Italiano
caduto
Tedesco
gefallen.