rútu , pps, agt: arrutu,
orrutu Definitzione
de rúchere, rúere; chi est in terra; fintzes chi est arrimau malàidu
Sinònimos e contràrios
| ctr.
ficadu,
istantàrgiu,
ritzu
2.
cantu fit longu fit ladu, rutu a un'ala ◊ o bisos de sa mia gioventura, rutos a terra che fozas sicadas! ◊ in sas àrbures rutas totus bi faghent linna
Ètimu
ltn.
rutus + ruptus
Tradutziones
Frantzesu
tombé
Ingresu
collapsed
Ispagnolu
caído
Italianu
caduto
Tedescu
gefallen.
