Ditzionàriu in línia
de sa limba e de sa cultura sarda

pínna 3 , nf Definitzione aina po iscríere a manu / partes de sa p.: màniga (sa parte chi serbit po dha pigare in manu), punta (sa parte ue bogat o lassat sa tinta frigandhodha in su paperi, ànima (sa càrriga de sa tinta, segundhu sa genia); genias de pinna: a biro, istilogràfica Maneras de nàrrere csn: passai sa p. = tirai una línia asuba de s'iscritu, fàghere una frigada de pinna; giúchere sas ancas che mànica de p. = finedhedhas; èssiri tocau de p. = iscríere cun facilidade manna su chi unu pentzat Frases sa pinna chi no narat nudha est menzus chi si lasset arrimada! ◊ sa pinna est unu pinzos pretziadu, àteru che sulcadas de aradu! (Cubeddu)◊ a su pipiu dhi at postu Ugu po èssi prus fàcili a iscrí e a tzerriai e arresparmiai pinna e boxi! (G.Tatti) Tradutziones Frantzesu plume, stylo Ingresu pen Ispagnolu pluma, bolígrafo Italianu pénna Tedescu Schreibfeder, Federhalter, Feder.

pinnína , nf, nm: pinninu Definitzione puntina de pinna, sa parte puntuda de is pinnas, sa chi iscriendho lassat sa tinta in su paperi comente passat a frigadura; su pinninu est fintzes una calidade de macarrones curtzos, buidos a bisura de canna, lisos o a errigas, ischeados in ambas puntas a bicu de sulitu Sinònimos e contràrios temperedha Frases sa pinna chi portat su pinninu acancarronau no iscrít, iscarràfiat! ◊ tandho is piciochedhos iscriiant cun d-una pinna ci uxiat unu pinninu in punta Tradutziones Frantzesu pointe du stylo Ingresu pen-nib Ispagnolu plumilla, plumín Italianu pennino Tedescu Schreibfeder.